Καταρράκτης είναι η θολερότητα στον φακό του οφθαλμού η οποία κυμαίνεται από την μερική έως την πλήρη αδιαφάνεια. Πρόκειται για μια μετουσίωση των πρωτεϊνών του φακού σε αντίθεση με την πυρηνική σκλήρυνση όπου πρόκειται για πύκνωση αυτών. Όταν ο φακός του οφθαλμού (που βρίσκεται ακριβώς πίσω από την ίριδα) είναι θολός, εμποδίζει το πέρασμα του φωτός στον αμφιβληστροειδή, κατάσταση που  μπορεί να προκαλέσει απώλεια όρασης.

Συμπτώματα και τύποι

   Τα συμπτώματα συνήθως σχετίζονται με τον βαθμό εξασθένησης της όρασης. Σκύλος με λιγότερο από 30 τοις εκατό αδιαφάνεια φακών, για παράδειγμα, παρουσιάζει ελάχιστα ή καθόλου συμπτώματα, ενώ με περισσότερο από 60 τοις εκατό αδιαφάνεια του φακού μπορεί να υποφέρει από απώλεια της όρασης ή να δυσκολεύεται να δει σε χώρους με χαμηλό φωτισμό. 

Αιτίες

   Πιθανά αίτια ή παράγοντες κίνδυνου που σχετίζονται με την πάθηση είναι :

Συγγενής αιτιολογία

Σακχαρώδης διαβήτης

Τραυματική αιτιολογία

Προχωρημένη ηλικία

Ηλεκτροπληξία

Φλεγμονή του ματιού (ραγοειδίτιδα)

Η έκθεση σε ακτινοβολία

Τοξικές ουσίες (π.χ. το αγελαδινό γάλα μπορεί να προκαλέσει τοξικό καταρράκτη στα αιλουροειδή –γάτες.)

   Εν τω μεταξύ, εάν ο καταρράκτης σχετίζεται με διαβήτη, μπορεί να παρατηρηθεί αυξημένη δίψα, αυξημένη συχνότητα ούρησης και απώλεια βάρους , μαζί με τα συμπτώματα εξασθένησης της όρασης.

   Ανάλογα με το στάδιο της νόσου ο καταρράκτης κατηγοριοποιείται σε αρχόμενος- ώριμος- υπερώριμος…

Διάγνωση

   Εάν παρατηρήσετε θολερότητα στο ένα ή και στα δύο μάτια του σκύλου σας, θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν  ειδικό οφθαλμίατρο  κτηνίατρο ο οποίος  θα ζητήσει ένα λεπτομερές ιστορικό της υγείας του σκύλου σας, συμπεριλαμβανομένης της εμφάνισης και της φύσης των συμπτωμάτων, καθώς και των πιθανών περιστατικών που θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει το πρόβλημα. Στη συνέχεια, θα πραγματοποιηθεί μια πλήρης κλινική εξέταση,  και εστιάζοντας στα μάτια και την  οφθαλμική περιοχή, θα προσδιορίσει τη σοβαρότητα του προβλήματος. Θα ακολουθήσει χορήγηση μυδριατικών ουσιών τοπικά για να επιτευχτεί το «άνοιγμα» της κόρης ώστε να γίνει δυνατή η εξέταση του φακού στο πλήρες του εύρος,  διαγνωστικές εξετάσεις, που κρίνονται  απαραίτητες , ώστε να συνεκτιμηθεί  ταυτόχρονη πιθανή ασθένεια όπως ο σακχαρώδης διαβήτης , η υπασβεστιαιμία , παθήσεις οι οποίες είναι δυνατόν να  βρίσκονται στη ρίζα του προβλήματος. Τέλος το ζώο πρέπει να υποβληθεί σε  ειδικότερες εξετάσεις  όπως υπερηχογράφημα οφθαλμού ώστε να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς και  ρετινογραφία (όπου ελέγχεται η λειτουργικότητα των φωτουποδοχέων) δύο μορφές προηγμένων διαγνωστικών εξετάσεων οι οποίες επίσης βοηθούν στον προσδιορισμό της σοβαρότητας του προβλήματος και μπορούν να επιβεβαιώσουν εάν ο ασθενής μπορεί  να χειρουργηθεί με δυνατότητα επιτυχίας για τη διόρθωση της όρασης.

Πέτρος Μακρογκίκας. DVM, Κτηνίατρος Οφθαλμίατρος.